ദൂരെ ഞാനറിയാത്ത ഏതോ ലോകത്തു നിന്നും
എന്നെ നോക്കി കാണുന്നുണ്ടോ ഇന്നും നീ
ചിറകുകള് മുളക്കാന് കാത്തിരിക്കാതെ നീ
മേഖങ്ങളില് പോയി മറഞ്ഞതെന്തിനിങ്ങനെ
(ഒരു വിശ്വാസം)
ഓരൊ വര്ഷവും മഴ കാത്തു നില്ക്കാറുണ്ടിന്നും
മഴത്തുള്ളിയായെന്നെങ്കിലും ഈ കൈകളിലേക്ക് പൊഴിയും നീ
(നിന്റെ പേരില് ഞാനിന്നലെ ഒരു മാവിന് തൈ നട്ടു)
തുള്ളികളായി ഈ മണ്ണില് വീണ്ടും ലയിച്ചു ചേരട്ടെ നീ
നിന്റെ പ്രതീകമായി കണ്മുന്പില് പൂക്കട്ടെ ഈ മാവങ്ങിനെ
Categories: കവിത
മർത്ത്യന്റെ നുറുങ്ങുകൾ
നീതന്നെയാണ് ഞാൻ
ഞാൻ…..
ജീവതാളം
Leave a comment