Author Archives
മര്ത്ത്യലോകം, അറിഞ്ഞവരും അറിയാത്തവരും അറിവുകെട്ടവരും അടങ്ങുന്ന മര്ത്ത്യന്റെ ലോകം. മര്ത്ത്യന്റെ യഥാര്ത്ഥ പേര് വിനോദ് നാരായണ്.. കവിതക്കും കഥക്കും ഇടയില് എവിടെയോ അവനെ തന്നെ തിരഞ്ഞു നടക്കുന്ന ഒരു കോഴിക്കോട്ടുകാരന്… ബല്ലാത്ത പഹയന് എന്നൊരു യൂറ്റിയൂബ് പരന്പരയും നടത്തിവരുന്നു… ഇഗ്ളീഷിലും എഴുതി വെറുപ്പിക്കാറുണ്ട്… 🙂 മൂന്ന് നാല് വര്ഷമേ മലയാളം പഠിച്ചിട്ടുള്ളു… അത് കൊണ്ട് അക്ഷരത്തെറ്റുകള് പൊറുക്കണം. നാലു വര്ഷം മലയാളം പഠിച്ചിട്ട് ഇത്രയുമൊക്കെ വെറുപ്പിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ എന്നത് തന്നെ ഭാഗ്യം
രണ്ടു വര്ഷം മുന്പാണ് തര്ജ്ജമയുടെ അസുഖം ബാധിച്ചത്. അത് കലശലായപ്പോള് വൈദ്യനെ കാട്ടുന്നതിന് പകരം ചില ലോക കവികളുടെ കവിതകള് തര്ജ്ജമ ചെയ്തു സ്വയം ചികിത്സിച്ചു.. അസുഖം മൂര്ഛിച്ചു.. ഇപ്പോള് ഇടക്കിടക്ക് അതെഴുതി ശമനം വരുത്തും…
പിന്നെ ചെറുകഥകള്, സിനിമാ നിരൂപണം, അല്ലറ ചില്ലറ അങ്ങിനെ സമയം കിട്ടുന്പോള് എഴുതുന്നു
-
ന്നാലും…
അവടെ ചെല്ലുമ്പം ഒര് കാര്യണ്ട് ഓടി നടക്കണ കോഴീനേം തൊഴുത്തില് കെട്ട്യ പശൂനേം കണ്ട് വായേല് വെള്ളെറക്കണ്ട മനസ്സിലായോ… മുത്തശ്ശന് കാണാണ്ടെ ഹോട്ടലില് കൊണ്ടോയിട്ട് ചിക്കന് ബിരിയാണീം ബീഫും വാങ്ങിച്ച് തരാട്ടോ.. -മര്ത്ത്യന്-
-
തമാശകള്
പൊട്ടി ചിരിച്ച് ചിന്നി ചിതറിപ്പോയി പിന്നെ വിതുമ്പിക്കൊണ്ട് എല്ലാം പെറുക്കിയെടുത്ത് കൊട്ടയിലാക്കി കൊണ്ട് പോയി ഇങ്ങനെയുമുണ്ടോ തമാശകള്.. -മര്ത്ത്യന്-
-
പറഞ്ഞതല്ലേ
തിരിഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ് അവസാനം ഇവിടെ തന്നെ എത്തിപ്പെട്ടു അല്ലെ…? അന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ കൂടെ പോന്നോളാന്…കൂട്ടാക്കീല്ല്യ…സമയം നഷ്ടായി ന്നല്ലാണ്ട് പ്പം ന്തേ ഒര് മെച്ചണ്ടായെ… എന്തോക്ക്യായിരുന്നു വര്ത്താനം… ലോകം കാണും… കീഴടക്കും… ഐശ്വര്യാ റായി…. ന്ന്ട്ടോ… ഒക്കെ കഴിഞ്ഞില്ല്യേ… അവളും പ്പാതാ ചീര്ത്ത് പോയി…അല്ല പറഞ്ഞാ കേള്ക്കണേ… -മര്ത്ത്യന്-
-
ഭ്രാന്തന്
നീ ആല്ത്തറയുടെ അടുത്തെത്തുമ്പോള് എന്നും നില്ക്കുന്നത് ഞാന് ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട് പുതച്ചു മൂടി കിടക്കുന്ന എന്നെ നീ കാണാറുണ്ടാവില്ല പുതപ്പിന്റെ കീറലിലൂടെ ഞാന് നോക്കും ഒരിക്കലും മുഖം കാണാന് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല പക്ഷെ എനിക്ക് നിന്നെ കാണുന്നത് ഇഷ്ടമാണ്… നിന്റെ കെട്ടിയിട്ട മുടിയില് ചൂടിയ മുല്ലപ്പൂവുകളെ കാലുകളില് അലസമായി കിടക്കാറുള്ള കൊലുസുകളെ വേഷ്ടിയുടെ തുമ്പത് മുഖം മറച്ചു നില്ക്കാറുള്ള… Read More ›
-
പണയം
പണയപ്പെടുത്തിയത് വീടല്ല അതിന്റെ ഉള്ളില് വര്ഷങ്ങളായി പണിതുയര്ത്തിയ ഓര്മ്മകളാണ് പണയപ്പെടുത്തിയത് സ്വര്ണ്ണമാലയല്ല അതിടെണ്ട കഴുത്ത് തന്നെയാണ് അവര് കഴുത്തിന് വേണ്ടി വരുന്നുണ്ട് അതില്ലാതെ എന്ത് സ്വര്ണ്ണം… എന്ത് വീട്… -മര്ത്ത്യന്-
-
കുന്തം
കുന്തം വിഴുങ്ങി ഇപ്പോള് തോന്നുന്നു – പുഴുങ്ങിയിട്ട് വിഴുങ്ങാമായിരുന്നു ഇത് പണ്ടാറടങ്ങാന് തീരെ ദഹിക്കുന്നില്ല… -മര്ത്ത്യന്-
-
ഇഷ്ടം
ഓടി കിതച്ച് വന്നു നിന്നപ്പോള് മഴപെയ്യുമെന്ന് കരുതിയില്ല അല്ലെ…? സാരമില്ല… എനിക്കിഷ്ടമാണ്.. മഴത്തുള്ളികളില് ഇടകലര്ന്ന വിയര്പ്പു തുള്ളികളിലെ ഉപ്പു രസം നുകരാന്… -മര്ത്ത്യന്-
-
വരകള്
കാലമേ നീ എന്റെ ഉള്ളം കൈയ്യില് മിനക്കെട്ടിരുന്ന് വരച്ച വരകളെല്ലാം മാഞ്ഞു പോയല്ലോ.. കൈയ്യിലെ ശൂന്യത കാണുമ്പോള് വല്ലാത്തൊരു നഗ്നത.. ഞാനതിലെന്തെങ്കിലും കുത്തിവരക്കട്ടെ…? മാഞ്ഞു പോകാത്ത മഷി കൊണ്ട് …. -മര്ത്ത്യന്-
-
ആത്മവിശ്വാസം
കണ്ണ് കൊണ്ട് തുറിച്ച് നോക്കി നക്കെടുത്ത് തെറി വിളിച്ചു നോക്കി ഉപദേശിച്ചു… കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു.. മുഷ്ടി ചുരുട്ടി, നെറ്റി ചുളിച്ചു.. എന്നിട്ടോ..? വല്ല മാറ്റവും വന്നോ…? നഹീ….. വരും…ആ വീശി നടക്കുന്ന കൈയ്യെട്ത്ത് കരണക്കുറ്റി നോക്കി ഒന്ന് കൊടുക്കണം എല്ലാം നേരയാകും…. ആത്മവിശ്വാസം കൈവിടരുത്… -മര്ത്ത്യന്-
-
ഭ്രാന്താലയം
ഭ്രാന്താലയത്തിലെ ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ച് ലോകത്തിലേക്ക് ആര്ത്തിയോടെ ഇറങ്ങി ചെന്നു വേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് പിന്നെ തോന്നി ഭേദമാവാത്ത പലതരം ഭ്രാന്തുമായി എത്രയെണ്ണമാണിവടെ അലഞ്ഞു നടക്കുന്നത് പണത്തിന്റെയും പവറിന്റെയും, വിദ്വേഷത്തിന്റെയും ഭ്രാന്തില് നിന്നും ഒരിക്കലും മുക്തി നേടാത്തൊരു ഇനം ഇവരുടെ ഇടയില് കഴിഞ്ഞാല് എനിക്കും മുഴുവട്ടാവും.. ഞാന് തിരിച്ചു പോണൂ…. -മര്ത്ത്യന്-
പഹയന്റെ മര്ത്ത്യലോകം 