കുപ്പികളിലും ഡപ്പികളിലും
കുരുങ്ങി നീങ്ങുന്ന മനുഷ്യജന്മങ്ങള്
ലയിന് ബസ്സുകളിലെ സ്ഥിരം ദൃശ്യങ്ങള്
പൌഡറിന്റെ ഡപ്പിയില് വീണ സുകുമാരി
സെന്റിന്റെ കുപ്പിയില് വീണ ഗള്ഫുകാരന് മോയിദീനെ
നോക്കി കണ്ണിറുക്കുന്നു
ബ്രാണ്ടിക്കുപ്പിയില് വീണ് എഴുന്നേല്ക്കാന്
ബുദ്ധിമുട്ടുന്ന മദ്യപനെ സഹായിക്കാന് മുതിരുന്ന
മരുന്ന് കുപ്പിയും രസീതും കയ്യില് അടക്കി പിടിച്ച്
കമ്പിയില് ചാരി നില്ക്കുന്ന രോഗി
അവരെ നോക്കി അറപ്പും വെറുപ്പും പരിഹാസവും
കൊണ്ട് ചിരിക്കുന്ന റുപ്പിയിടുന്ന അമ്മയുടെ ഡപ്പിയും
കട്ട് സിനിമക്ക് പോകാന് കയറിയ
ഒരു മുടിയനായ പുത്രന്
ഡപ്പിയില് നിന്നും കയ്യിലെക്കിട്ട് മൂക്കിലേക്ക് വലിച്ച് കയറ്റി
അടുത്തുള്ളവരെ ഗൌനിക്കാതെ ആഞ്ഞു തുമ്മി
പൊടിയും മറ്റു പലതും പലയിടത്തും വിളമ്പുന്ന
ഒരു പ്രത്യേക വിശേഷണത്തിലും പെടാത്ത
ഏതോ ഒരാള്…
കുപ്പിയില് കലക്കിയ മാള്ട്ടോവ കുടിച്ച്
അമ്മയുടെ മടിയിലിരുന്ന് അടുത്ത സീറ്റില്
ഇരുന്നു മയങ്ങുന്ന സ്ത്രീയുടെ മുടിയില്
കൈ കുരുക്കി കളിക്കുന്ന ഒരു ശിശു
നിറയ്ക്കുമ്പോള് കയ്യിലേക്ക് പടര്ന്ന
ഉത്തര കടലാസുകളെ അലങ്കരിക്കാറുള്ള
ചുവന്ന മഷി കഴുകാന് മിനക്കെടാതെ
സ്കൂളിലേക്ക് ഓടുന്ന ഒരധ്യാപകന്
പുറത്തും കണ്ടു ചില കുപ്പി ഡപ്പി ദൃശ്യങ്ങള്
ജനങ്ങള് വലിച്ചെറിഞ്ഞ കുപ്പികളും ഡപ്പികളും
പെറുക്കി നടന്നു നീങ്ങുന്ന ഒരു പെണ്കുട്ടിയും
അവളുടെ അനിയനും..
അവരെ നോക്കി കോളക്കുപ്പിയില് നിന്നും
കുഴല് വഴി കോള നുണഞ്ഞ് മുന്പിലത്തെ
പെണ്കുട്ടിയുടെ മേലേക്ക് ചായുന്ന
ഒരു പൂവാലന് ചെറുക്കന്
എവിടെയോ വണ്ടി നിര്ത്തിയപ്പോള്
കോറം തികയ്ക്കാനായി കയറി
ഏതോ കുപ്പിയില് നിന്നും
പൊട്ടി പുറത്ത് വന്ന ഭൂതത്തിനെ പോലെ
മേക്കപ്പിട്ട ഒരു അമ്മായിയും…
പക്ഷെ എനിക്കും ഇറങ്ങണം
ഞാനും എഴുന്നേറ്റു…
മെല്ലെ കുപ്പികളും ഡപ്പികളും തട്ടാതെ
വാതിലിലേക്ക് നീങ്ങി
എന്റെ സ്റ്റൊപ്പും എത്തി
ഞാനും ഇറങ്ങി….
-മര്ത്ത്യന്-
Categories: കവിത
മർത്ത്യന്റെ നുറുങ്ങുകൾ 
നീതന്നെയാണ് ഞാൻ 
ഞാൻ….. 
ജീവതാളം 
പഹയന്റെ മര്ത്ത്യലോകം 
Leave a comment